Blond?, zomerblonder, blondst!

En alweer 3enhalve maand voorbij, time flies when you’re having fun! Want ja, ik heb het nog steeds heel goed naar m’n zin =) Een ding dat zeker helpt: ook in het hoge noorden is het eeeindelijk lente (de afgelopen dagen was het zelfs zomer: iedereen in korte broeken en met teenslippers en iedere vierkante meter grasveld werd benut door zonnende mensen) dus het is weer tijd voor picknicks, bloemenkettingen maken, rosétjes, ijsjes, buiten spelen, de kinderboerderij, aardbeien, terrasjes, blond(er)e haren (ze zijn hier van mening dat ik niet blond ben, maar ‘leverpastei’.. PROBLEEEEEM!!! Want wat moet ik nu dan als excuus gebruiken voor mijn weliswaar heel zeldzame (ahum..) maar wel degelijk blonde opmerkingen en acties?! Maar geen nood, ook hier hebben ze het type ‘bruin/’leverpastei’ van buiten, blond van binnen’ en dus hebben ze er een speciaal, onuitspreekbaar woord dat ik me helaas niet meer kan herinneren voor bedacht, hieeeeel fijn want ’n echt blond verhaal heb ik nog wel voor jullie.. En ik me maar afvragen hoe die Denen aan zoveel meer woorden komen dan wij Dutchies, geen wonder dus!) en de ZON!!!
Maar aan de eerste tekenen van lente is wel een hoop winterellende vooraf gegaan. Ellende jao, want ’n witte kerst is natuurlijke hartstikke leuk en de eerste 3 gebouwde sneeuwpoppen en 50 sneeuwengeltjes zijn ook nog prima te doen, maar na het zoveelste wandelingetje door de sneeuw MET een wandelwagen gaat het toch een beetje vervelen en niet 1, niet 2, maar maar liefst 3 sneeuwstormen in maart gaan zelfs mij toch echt iets te ver! En toen het half april ’s morgens alweer wit was, twijfelde ik even of ik niet in Alaska was wakker geworden en wou ik het liefst in m’n bed blijven liggen tot het buiten weer licht en zonnig en groen was. Gelukkig hoefde ik hier niet zo heel lang op te wachten, want een week later dook eindelijk het zonnetje op =) Dus ik waagde me helemaal blij voor het eerst zonder m’n dikke wanten aan buiten, zie ik diezelfde middag de eerste meiden met korte broeken aan: even een slap in the face momentje.. Tja, het verschil moet er zijn hè, die Scandinaviërs zullen wel extreem warmbloedig zijn ofzo?!

Maargoed, genoeg over het weer, want er is natuurlijk nog veel meer te vertellen. Om te beginnen heb ik even een fijn lesje Deense cultuur gekregen en ben ik geïntroduceerd aan de typische Deense fastelavn. “Typisch Deens? Ammehoela!” dacht ik eerst, “’n beetje verkleden en liedjes zingen, det is gewoen vastelaovend!” Maar ik als echte vastelaovesgek vond natuurlijk dat een extra dagje vast geen kwaad kon. Dus met een heel elegant (NOT) geleend Heide-pakje, hoge verwachtingen en goede zin ging ik ’s morgens naar school. De aankomst op school was toch wel een beetje een teleurstelling: buiten een aantal zeen fantasierijke dierenoortjes en –staarten, was er niks of niemand verkleed behalve me, myself and I. Gelukkig kwamen er na de pauze nog een aantal verklede leraren en ‘fastelavnstakken’ (die in mijn ogen verdacht veel leken op de kersttakken van daarvoor en de paastakken van daarna, maar ach, je moet toch wat) die we als echte basisschoolleerlingen (want op dat niveau Deens zitten we dus) mochten gaan versieren met zelfgemaakte maskers en serpentine, FEEST! En of het allemaal nog niet gek genoeg was, volgde er nog een fijne Deense traditie: ‘de kat uit de ton slaan’, oftewel met een grote knuppel een krakkemikkige, houten ton met snoepjes erin kapot slaan. En als klap op de vuurpijl werden de man en de vrouw die de ton de doodsklap gaven koning en koningin van de ton. Was ’n apart gezicht, al die volwassenen die als ’n stelletje debielen op een ton staan te meppen.. Ook het hand in had rondjes dansen en liedjes zingen (wat we overigens ook al hadden gedaan met de kerst, alleen met andere liedjes, ze hebben hier voor alles ’n liedje waarbij ze hand in hand rond kunnen huppelen) was uhmmm, bijzonder. Toen er even later verteld werd dat fastelavn vooral een feest is voor kinderen, vielen er wel een aantal puzzelstukjes op z’n plek. Ach, weer een ervaring rijker zullen we maar zeggen!
Maar als echt Venloos meadje moet ik natuurlijk een ding zeggen: er gaat niks boven onze eigen, echte, Venlose vastelaovend! Ik kon het mezelf dus ook niet aandoen om van iedereen de superleuke verhalen te moeten horen terwijl ik hier zat (niet dat het hier niet leuk was, maar vastelaovend is vastelaovend, meer kan ik er niet over zeggen), waarschijnlijk huilend in ’n hoekje, dus was het na een dagje fastelavn tijd om m’n tas in te pakken voor een lange treinreis en 4 dagen vastelaovend! Ik heb zelden zoveel zin gehad om m’n tas in te pakken =) Met de jocus-cd (die Silke ook bijna mee kan zingen, we zijn van ‘Zwarte pieten stijl’ over gegaan op ‘As ik Isabella bel’, ‘De körk’ en ‘Laot mich met dich danse’) op de achtergrond was ik zo klaar en daarna kon ik alleen nog maar door de kamer sjoenkele totdat ik eindelijk in de trein kon stappen: truuk truuk truuk naor Venlooooo!!! En, bijna overbodig om te zeggen, de vastelaovend was weer helemaal TOP! Venlo bedankt veur idder aor =)
De tijd was natuurlijk voorbij gevlogen, dus voor ik het wist stond ik alweer op het station om terug te gaan. Maaaaar dit keer niet alleen: mijn 2 lieve lieve vriendinnetjes Lonneke en Yvette gingen mee! Na een gemiste trein en 5 keer overstappen kwamen we eindelijk aan om helemaal gaar meteen ons bed in te rollen, maar oh wat was ik blij dat ze er waren =) En ik was niet de enige die het erg leuk vond, ook voor Silke konden die paar dagen niet stuk, want meer mensen betekent meer aandacht en daar houdt mevrouw wel van! Na 10 minuten een verlegen toneelstukje kwam haar beroemde charme offensief en binnen no time had ze allebei de meiden al om d’r vinger gedraaid. Ook deze dagen vlogen om en na een paar dagen van shoppen, uiteten, meidenavondjes, shoppen en heel veel gezelligheid moesten ze toch echt weer terug. Volgens Silke zitten ze nog steeds in de trein, ‘Trein! Yvette en Lonneke ook in trein!’ haha =)

Toen weer een tijdje het normale leven, totdat er goed nieuws kwam uit Duitsland, waar Michel en Tanja nog een huis hadden dat al meer dan een jaar te koop stond: het was verkocht! Maaaar de nieuwe inwoner wou er wel binnen een maand al in.. Dus dat betekende een onvervalst oppasweekendje: eendjes voeren, samen koken, gekke foto’s maken, samen dansen, 100 puzzels maken, 20 luiers verschonen, slapeloze nachten, pannenkoeken bakken en vooral genieten van het kleine monster! Want een monster dat is ze soms wel. Een typisch gevalletje terrible 2’s en peuterpubertijd, poeh poeh. Dus om het genieten even te nuanceren, soms is ze ook om achter het behang te plakken haha, soms =)
Omdat het huis verkocht was, hadden ze een extra ‘zakcentje’ dus zijn we met Pasen een weekendje naar Kopenhagen geweest. Mooi hotel middenin het centrum van Kopenhagen met zwembad (waar Silke helemaal weg van was, het eerste wat ze ’s morgens vroeg was of we ook gingen zwemmen) en met het lekkerste ontbijt ever! Nog nooit heb ik er zo naar uitgekeken om op te staan en te gaan genieten van het ontbijt, maar meeeen wat was dat lekker! Maar goed dat na het weekend het ‘gezamenlijke’ (wat uiteindelijk 2enhalve dagen gezamenlijk en de verdere 7enhalve dagen alles behalve gezamenlijk werd) detox citroensapkuurtje op het programma stond.. Na het ontbijt en ons dagelijkse zwemuurtje zijn we de eerste dag lekker de stad in gegaan om echte toeristen uit te hangen. Alle toeristen trekpleisters bekeken en natuurlijk op een rondvaart door de grachten geweest haha! ’s Avonds lekker in het hotel gegeten en toen liepen we tegen een klein probleempje aan: het werd bedtijd voor Silke maar we lagen met z’n allen op een kamer. Er was helaas geen bar bij het hotel dus we hadden 2 opties: of er moest een iemand bij Silke blijven en de andere 2 gingen nog de hort op, of we gingen met z’n allen naar bed. Uiteindelijk lagen we allemaal om half 9 in coma haha!
Maar goed ook, want de volgende dag stond het hoogtepunt van het hele tripje op het programma: het concert van Bamse en Kylling! Ik geef jullie een advies: zoek ze op! Ge-wel-dig, willen jullie niet missen, dat beloof ik! En ’t was ’n hele happening: het concertgebouw met het beste geluid in Europa vol met papa’s en mama’s (en au pairs) met kleine kinderen die stonden te stuiteren om hun helden te zien. En ze hadden alles uit de kast gehaald: een orkest met 25 strijkers, 13 blazers en 2 percussionisten begeleidde en beer en de kip bij de reis door hun vriendschap. De beer praten en ‘zingen’ (als het zingen genoemd mag worden) maar de kip kon alleen maar ‘pok pok pok’ zeggen. Handig voor mij want veel universeler dan dat wordt het niet dus ook voor mij was het goed te volgen allemaal! Bietje jammer: het concert duurde maar 40 minuten..

En toen was het begin mei tijd voor bezoek uit Nederlaaand =) Eerst een erg gezellig familieweekend aan zee gehad met de Deense en de Nederlandse familie, en het was errug fijn om gewoon weer even Nederlands te kunnen praten zonder erover na te hoeven denken of iedereen het wel verstond want het weekend was een lekkere mengelmoes van Deens, Nederlands, Engels en Duits, dus of iedereen je nou begreep of niet, het maakte allemaal niet uit, en natuurlijk weer even papa, mama, bram, opa, oma en de rest van de family te kunnen knuffelen! Na het familieweekend hebben papa, mama en Bram zich nog even onder laten dompelen in het leven van een au pair in Ribe. Zijn met z’n allen lekker wezen shoppen en natuurlijk veel zowel normale als extra leuke dingen met Silke gedaan, dus die hebben we ook niet horen klagen.

Verder heb ik me gedoucht onder een lantaarnpaal (we zijn van lantaarnpaaldansen over gegaan naar lantaarnpaaldouchen, apart), heeft Silke een gymnastiekuitvoering gehad waarbij ze alleen maar van een kast af wou springen terwijl al andere kindjes koprollen en andere dingen aan het doen waren haha, wou Silke me inruilen =( maar gelukkig bedacht ze zich, heb ik een applaus gekregen toen ik m’n bord leeg had gegeten haha, is het volleybal afgelopen en ben ik in een bevlieging afgelopen week lid geworden van de sportschool (help?!), heb ik zumba met een vrouw die ik niet ander kan omschrijven als een kruising tussen een aap, een kip en een marionettepop of zo beweegt ze in ieder geval (ze is vast heel aardig maar daar moet je dus echt niet achter gaan staan want no way dat je dan 1. niet in de lach schiet 2. zelf wel nog iets in het goede ritme kunt doen), ken ik de boekjes van ‘Ert en Bernie’ ondertussen bijna uit m’n hoofd, zegt Silke alles na en moet ik me dus vaak ‘niet zo aanstellen’, ben ik nog steeds succesvol Deens cursist en heb ik afgelopen week mijn 2e toets gehaald woehoeee en is er brand geweest in het huis waar ik woon, maar no worries, niet bij mij, ik was niet thuis en er is totaal geen schade in mijn kamer =)

Als laatste hebben jullie nog mijn blonde verhaal tegoed. Ik was aan het koken, rijst met gehakthachee, en ’t ging allemaal prima. Het begon al ergens op te lijken en in het recept stond dat er nog 3 kruidnagels in moesten. Toen zag ik 3 hele lelijke, grote dingen op het aanrecht liggen waarvan ik niet meteen wist wat ze anders zouden zijn, dus ik was er heilig van overtuigd dat dat de kruidnagels waren. Dus ik gooide die hele dingen er gewoon in en liet het lekker op het vuur staan pruttelen. Toen was het eten klaar, maar die grote, lelijke dingen dreven nog steeds rond in mijn hachee, dus ik vroeg of ik die eruit moest halen. Wat bleek nou, had ik niet 3 kruidnagels maar 3 hele, ongeschilde gembers in de hachee gedaan.. Als dit niet genoeg is om iedereen ervan te overtuigen dat ik wel degelijk blond ben, dan weet ik het ook niet meer! Het smaakte trouwens wel nog steeds goed haha =)

Zo, nou hoop ik jullie weer genoeg bijgepraat te hebben. Wel nog een belangrijk nieuwtje is dat ik 16 juni definitief terug kom naar Venlo stedjeeeee, dus verheug jullie daar maar alvast op haha! Het zijn vandaag dus nog maar precies 4 weken, het gaat nu echt heeeeel erg snel! Ik ga er nog een hele leuke maand van maken zodat ik nog een heel leuk verhaal voor jullie kan schrijven en ik kan niet wachten om iedereen weer te zien en te knuffelen =)
Heel veel liefs en kusjes en knuffels en zonnige groetjes xxxxxxxxxxxxxx

Nog een leuke Silke-quote om het af te leren:
We liepen door de winkel en Silke die zat te stuiteren in de kinderwagen alsof ze iets gesnoven had, dus ik vroeg aan d’r wat er ’s middags in d’r soep gezeten had, misschien EPO ofzo? ‘Nee hoor, gehaktballen!’ Jao, is auk